Fas

Historia konstrukcji

Wagon przeznaczony jest do przewozu węgla kamiennego w specjalnych pojemnikach kubłowych z kopalń do portów rzecznych w pociągach wahadłowych.

Czteroosiowy wagon kubłowy typu 413 S z ostoją, do której przyspawane są gniazda służące do swobodnego ustawienia na platformie pojemników kubłowych. Wagon nie ma podłogi.

Wagon wyposażony w 4 pojemniki kubłowe. Pojemnik kubłowy wykonany z elementów z blachy stalowej połączonych przez spawanie. Kubeł zbudowany jest podobnie jak chwytak urządzeń dźwignicowych i składa się z 2 części połączonych za pomocą sworzni. Taka konstrukcja zapewnia łatwy i natychmiastowy rozładunek. We wnękach bocznych ścian zamocowane są uchwyty służące do zaczepiania specjalnych urządzeń do otwierania kubła. Na ścianie czołowej usytuowane są stopnie i uchwyty, umożliwiające wchodzenie na kubeł. Wagon ma hamulec zespolony oraz postojowy uruchamiany z boku wagonu z poziomu toru.

Załadunek wagonu odbywa się grawitacyjnie za pomocą mechanicznych urządzeń załadunkowych zainstalowanych w kopalniach. Jeżeli węgiel składowany jest na hałdach do załadunku węgla można stosować chwytakowe urządzenia dźwignicowe lub transportery taśmowe. Do rozładunku wagonu w portach rzecznych i elektrociepłowniach stosuje się specjalne urządzenia dźwignicowe.

 

Dane techniczne

Typ konstrukcyjny: 413s
Liczba osi: 4
Długość ze zderzakami: 14 040 mm
Rozstaw osi czopów skrętu: 8 500 mm
Szerokość wagonu: 3 120 mm
Masa konstrukcyjna (z kubłami): 25 300 kg
Prędkość maksymalna: 100 km/h
Minimalny promień łuku: 35 000 mm
Rok budowy: 1973
Przystosowanie do komunikacji: ruch wewnętrzny PKP
Wys. wagonu od główki szyny: 3 400 mm
Ilość kubłów: 4
Pojemność jednego kubła: 15 m3
Ładowność jednego kubła: 14 000 kg
Masa jednego kubła: 2 500 kg